حاجي محمد شادكام

به کیش خویش پندارد 
هر کافری جمله را
ترامپ همان دجالست
در نیابد گفته را
بر خرانی هم سوار
 سازنده نغمه ها
ملا دادست  جوابی

خران زنند نعره ها

زنان رمز میهنند
بابیوطن دشمنند
فرزند بالد ولو مار
زاده ز بطن بشمرند
رجال شوند چو ناکار
لشکر خصم بشکرند
ترامپ باشد گو کورش 
توموریسهاش سربرند
توموریس بود مادر شاه
از سکایان سربلند
خواستگارش شد کورش
لیکن بودش بد کمند
در کارزار با شرزه
سر را بباخت خود پسند
واپسین شاه در برفت
ملت قالش چون بکند
کورش ، شاه و ترانت هم
هر سه ستم گسترند
داعیان این ثلاث
مرکوبان چون خرند

ز خشکسالی بیزاریم
 ز ترسالی نالانیم
گر شناسیم این دو را
گفتن شاید بالانیم
توقع است بس بیجا
از بس که ما نادانیم
به جهل کنیم گر اقرار
شاید گوییم داناییم

انا - وتان قورعانى

وتانسىزدىك^دو'شپانی

شو'بار جىلان بالاسى

بولار ىشته ن شىققانى

ترامپ په نه ن كىرله ردىك^

تو'ماردا قالار باستاری

كىر ده پتى-مىس ماعان تي

ايلاسى بوپتی تاپقانی

باسىن ونىك^ كه ستىرىپ

تورسىققا ءمالىم سالعانى

يراننىك^ دا سوك^عى شاح

جاسىرىن ه مه س قاشقانى

كىر ،شاح جانه  ترامپ تا

- ؤ'شبو^ زامان شایتانی

 وسی ءو'شه و^دى و'نده گه ن

قاسقا ه شه ک بولعانی

اکبر گنجی است از ترور
بس که زند دست به غر
خیال کند کل دان است
بدین علت بدخوان است
دین فراز دانش است
که کار آن زایش است
علم نتواند حکم راند
دین یارای امر باشد
دیندار داند شأن دين
بيدين را نی حق چنین

چشم و گوش و مخ دارم
هر سه باشند ابزارم
غیر اینها بسی هست
که جملگی اند از آنم
به همچنین آگاهم
که در عمل مختارم
داده ها را هر کدام
نعمت رب من دانم
باری کردست مقدر
قدر هر یک بشناسم
با کسب علم در بابش
راه صواب پیمایم
تا بر زمین همانا
روان شود فرمانم
شرطش بود این باور
خلیفه ام کرد یزدانم
تعاون در بر و حسن
کنم چون که انسانم

باری خوریم گوشت گر ما

دین را کنیم خویش برپا

بالفطره است دینمان

که بنهادش رب تنها

بهر عمل به احسن

سهله فرمود کارفرما

آن ارحم الراحمين

رحم نکند حیوان را؟!

لاتسرفوا گر فرمود

رحمت بود هم بر ما

دولت بود کز ملت

بکار برد خوش قدرت

دادستان است وکیلش

کارش دارد این حکمت

او قاضیست ایستاده

طبق قانون در خدمت

متهم راست حقوقی

بی آن کشد بس ذلت

بهر دفاع زین حقوق

وکیل خواهد پر عزت

قاضی که بد نشسته

بار نیارد هیچ برکت

استقلال وکیلان

بر ملتست هم رحمت 

دین همانا ملت است
کزان آید عزت دست
قبیله و قوم و شعب

الفت یابند در پیوست
مأنوس شوند مرد و زن

مراد اگر وصلت گشت

لیکن اندر " ناسیون"

بس اسباب عزلت هست

دانا داند کانا کیست
لابد داند شایا کیست
مدعی شد گر کسی
خرد را خود دارا نیست
آنکه دانا می باشد
بنزد حق تاند ایست